Doris' experimentele oriënterende experience

Het lijkt soms net alsof ik mijn leven op pauze zet, wanneer ik achter een scherm kruip. Wanneer ik erachter vandaan kom, begin ik spontaan mijn kamer op te ruimen, nog even wat afwas te doen, een tekst te schrijven, vlak voordat het tijd is om te gaan slapen. Alsof ik wil zeggen, “Nee, wacht, dat telde niet. Die tijd die ik achter het scherm besteedde, dat was geen echte tijd. Ik was in Narnia voor vijf dagen en toen ik terugkwam in de echte wereld, werd mij verteld dat ik nog geen halfuur weg was.” Dat is wat ik voel, het omgekeerde Narnia. Terwijl ik in de onlinewereld was, voelde het als of er nog geen halfuur voorbij streek, waar er eigenlijk drie uren voorbijgegaan waren.

Hallo, wereld, ik ben er weer. Hebben jullie me gemist? Je vraagt waar ik geweest ben? Oh, nergens. Ik was nergens en ik was niks aan het doen. Helemaal niks.

Patty Smith schrijft in haar boek Just Kids over geselecteerde delen van haar leven samen met haar zielsverwant, kunstenaar Robert Mapplethorpe. Ze beschrijft niet alles, denk ik, maar ze vertelt voornamelijk het verhaal van hoe hun levens als kunstenaars zijn begonnen en zich door de jaren heen ontwikkeld hebben. Ik vraag me af of Patty Smith ook soms niks deed. Misschien treedt ze in het boek niet genoeg in detail om te kunnen beschrijven dat ze soms ook niks deed. Het zou kunnen dat ze soms niks deed, maar dat verklapt ze niet.

Dan moet ik maar speculeren. Misschien waren bij haar de momenten dat ze niks deed ook wel de momenten vlak voordat ze begon met schrijven.

CATEGORIEËN:
hoogrealisme (= mijn letterlijke alledaagse leven, de dingen waar ik aan moet denken)
realisme
dagboekaantekening
halffictie
over Parijs
diary of an invigilator, [...]
over mijn studie
fictie/fiction
fictieve rondleiding door de school (FL)
over talen leren
over schrijven
onzekerheid
over kunst
essay
gebruiksaanwijzing
poëzie
fantasy

*